TheHoneynut

ภาพถ่ายจากผู้ชายคนหนึ่ง ตอนที่ 3 ของกิน

ความเดิมจากตอนที่แล้วฉันได้รู้จักผู้ชายชาวปากีสถานคนหนึ่ง ที่ใช้ชีวิตอยู่ในหลายประเทศ และนี่คือภาพถ่ายธรรมดา ๆ กล้องธรรมดาที่คนทั่วไปใช้ในชีวิตประจำวัน กล้องมือถือบ้างอะไรบ้าง ที่อาจเล่าเรื่องราวชีวิตที่ผ่านสายตาผู้ชายคนหนึ่งได้ไม่มากก็น้อยค่ะ
(ทุกภาพถ่ายได้รับการอนุญาตจากเขาแล้ว)

ในตอนที่ 3 นี้ น่าจะมีแต่ของกินเป็นส่วนใหญ่ มาดูกันค่ะ ว่าของกินในสายตาผู้ชายคนนี้ เขาสนใจอะไรบ้าง

ตอนไปกินร้าน Kaethy the withch

เขาถ่าย แต่เอวิเป็นคนเอามาใส่กรอบ มุ้งมิ๊งเชียว

เนื่องจากเขาเป็นคนชอบทำอาหาร เขาจะตื่นตาตื่นใจกับของกินเป็นพิเศษ

อันนี้ก็ด้วย (ไม่ได้ดูดีอย่างเดียว อร่อยด้วย)

ดื่มชากัน

นอกจากนี้เขาก็มีโอกาสได้ไป อัมพวา ที่พวกเราชาวไทยไปกันบ่อย ๆ

ตลาดน้ำจากสายตาของชาวปากีสถาน เขาบอกว่าที่บ้านเขาไม่มี

เขาชอบน้ำจิ้มซีฟู๊ดที่สุด ถึงกับหัดทำ แต่ป่านนี้ก็ทำไม่เป็น

นี่คือรูปถ่ายบ้าน ๆ จากผู้ชายคนหนึ่ง ในตอนต่อไป เขาไปพบเจออะไรอีก จะนำรูปถ่ายมาให้ชมกันนะคะ

สบู่วิตามิน ส้มใส

สวัสดีค่ะ แอบหายไปนาน (ก็นิดนึง) วันนี้จะมาเล่าถึง สบู่อาบน้ำที่ได้ลองใช้มานะคะ

บอกกันไปตรง ๆ ว่าผลิตภัณฑ์ส้มใส เป็นผลิตภัณฑ์ ที่เอวิเป็นตัวแทนจำหน่ายอยู่ด้วย แต่ในการเขียนนี้ เอวิก็จะเขียนตามสิ่งที่เป็นจริงค่ะ จะไม่ฟันธงนะว่ามันดีหรือไม่ดี ไม่งั้นมันจะเป็นการลำเอียงหรือเปล่า เอาเป็นว่าจะเล่าให้ฟังก็แล้วกันค่ะว่ามันเป็นอย่างไร

เอวิเป็นคนที่ชอบกลิ่นส้ม ๆ วันนึงก็นึกถึงเมื่อสิบปีกว่าโน่นเลย ว่ามีอยู่วันหนึ่งเราเคยอาบน้ำในอ่าง มีน้ำมันอาบน้ำกลิ่นส้มอ่อน ๆ หอมมาก นึกถึงครั้งนั้นก็ไม่เคยได้อาบอีกเลย แถมน้ำมันขวดนั้นก็หายไปไหนไม่รู้ ก็เลยนึกอยากอาบน้ำ แบบมีกลิ่นส้มขึ้นมา ทีนี้ก็เลยไปหาดูในเน็ต ว่ามันมีตัวอาบน้ำไหนบ้างที่เป็นกลิ่นส้ม ก็มาเจอกับ ผลิตภัณฑ์ส้มใส

ก็คือมันเป็นสบู่เหลว ไว้อาบน้ำ ราคาขายอยู่ที่ 100 ml 200 บาท ก็ลองดูคนขายอยู่หลายเจ้า ตอนแรกก็ว่าจะลองซื้อดูก่อน แต่พอถามไปถามมา เป็นตัวแทนแล้วเปิดบิลแบบสต๊อกของ มันจะได้ราคาถูกกว่า ก็เลยเอาแบบสต๊อกของดีกว่า เราใช้เองด้วย ขายด้วย เพราะชอบขายของออนไลน์อยู่แล้ว

ฮ่า ฮ่า ได้ของมาเราก็ต้องมาลองก่อนสิคะ อย่ารอช้า

เทียบกับมือ ขวดขนาดนี้

หมุนหัวมันออกมา มีจุกพลาสติกข้างใน

แกะออกมา กลิ่นไม่ส้มจ๋านะคะ กลิ่นอมเปรี้ยวนิด ๆ ไม่ได้เป็นแบบกลิ่นฉุน

ลองเทใส่มือ ส้มใส คือใสจริงๆ

ส่วนเวลาอาบจริง ไม่มีรีวิวนะคะ แฮร่ๆ เวลาอาบจริง ก็จะมีฟองเล็กน้อย เอวิอาบทั้งผิวหน้าและผิวกาย ตอนแรกก็เกรง ๆ ว่ามันจะแรงไปสำหรับหน้าไหมนะ แต่เท่าที่ใช้มา 3-4 เดือนก็ยังไม่เป็นอะไรนะคะ (สรุปคือเราด้านหรือเปล่า) ส่วนเรื่องสิว เอวิเป็นคนไม่มีสิวอยู่แล้วค่ะ เลยบอกเรื่องสิวไม่ได้

**รีวิวต่าง ๆ นี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ ผลที่ได้ขึ้นอยู่กับสภาพผิวของแต่ละคน และความพึงพอใจที่แตกต่างกัน ขอให้ใช้วิจารณญาณในการจับจ่ายนะคะ
ที่มารีวิว ก็เพื่อรวบรวมข้อมูลในสิ่งที่ตัวเองเคยใช้ และแบ่งปันประสบการณ์ค่ะ

สำหรับการหาซื้อ จริง ๆ ตัวแทนในอินเตอร์เน็ตมีเยอะมากเลยค่ะ แต่ถ้าอยากซื้อกับเอวิ สั่งได้ที่ร้าน นะคะ

Chan & Yupa tearoom

สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาพูดถึงร้านน่ารัก ๆ อีกร้านนึง ซึ่งมีโอกาสได้รู้จักร้านนี้จากใน bloggang ของคุณ akuchan ค่ะ ร้านน่ารักเลยทีเดียว เลยต้องหาโอกาสไปลองบ้าง

ชื่อร้าน Chan & Yupa Tearoom

ออกเสียงว่า ฉันท์ แอนด์ ยุพา ทีรูม

ร้านนี้อยู่ในสุขุมวิทซอย 10 ค่ะ ไม่ลึก หาไม่ยาก จริง ๆ ร้านนี้เอวิไปมาก็นานอยู่ (เป็นทริปเจาะเวลาหาอดีตอีกแล้ว) เรื่องของเรื่องมันเนื่องมาจากคนโสดสองคนมาเจอกัน เหงาซะไม่มี ไปหาอะไรกินกันดีกว่า

ร้านสวยมาก

น่าร๊ากกกก

ยินดีต้อนรับ

ร้านน่ารัก น่านั่งมาก

เชิญโต๊ะ T9 ค่ะ (ดีนะไม่เชิญโต๊ะ T25 ไม่งั้นเต้นตาย)

ดูเมนูกันค่ะ

สั่งเป็น afternoon set มาค่ะ สองคนก็ 750 บาท เลือกชาเป็น Marrakesh mint

เตรียมตัว

ดื่มชา มาเป็นกาน้อย ๆ หอมมินท์มาก

รอไม่นาน อาหารก็มา
สามชั้นน่าอร่อย

ชั้นที่หนึ่ง โอยน้ำยายไหย

ชั้นสอง

ชั้นสาม ตามลำดับ

เอแคลร์ใส้ทะลัก

เราสองคนเห็นเซ็ทอาหารมา ร้องถามก่อนเลย ว่าเดี๋ยวไม่อิ่มสั่งตะหากเป็นชิ้น ๆ ได้ไหม พี่เจ้าของร้าน (มาดูแลเองเลยนะ) บอกลองทานก่อน สองคนน่าจะอิ่มนะคะ ซึ่งก็อิ่มจริง ๆ เป็นกล่องเข้าน้อยฯไปได้

แซลม่อนนนนน

อื้อหือ

ช่วงที่ไปเป็นช่วงหลังปีใหม่ บรรยากาศการแต่งร้านก็จะออกคริสต์มาส ปีใหม่สักหน่อย

ทานอิ่ม ถ่ายรูปอิ่มแล้ว มีความสุขมากค่ะ กลับมาแล้วยังอยากไปอีก แต่ไกลบ้านจังเลย ต้องขอบคุณคุณเพื่อนมากค่ะ ที่พาไป วันต่อๆ ไป ไปกินอะไรอีกจะเล่าให้ฟังนะคะ

มารู้จักรถไฟสายยามาโนเตะ (yamanote) ในโตเกียว กัน

รถไฟสาย yamanote (ยามาโนเตะ) เป็นรถไฟที่วิ่งในโตเกียวเป็นวงกลมค่ะ ดำเนินการโดยบริษัท JR East (สามารถใช้ JR Pass ได้) มีจำนวนสถานีทั้งหมด 29 สถานี วิ่งผ่านสถานีสำคัญๆ หลายที่ และยังเชื่อมกับสถานีใหญ่ ๆ เช่น ชินจูกุ อุเอโนะ และ ชินากาว่า ด้วยค่ะ ซึ่งรถไฟสาย yamanote นี้มีสัญลักษณ์สีเป็นสีเขียวนะคะ

จะเห็นได้ว่า ที่ป้ายบอกทางสถานีรถไฟ จะมีวงกลมสี ๆ นั่นคือสีของสายรถไฟนะคะ ถ้าเป็น yamanote ก็จะเป็นวงกลมสีเขียว ที่เห็นในรูปวงกลมสีแดง จะบอกว่าเป็น Toei Oedo line เวลาเรารีบ ๆ จะสังเกตสีได้ไวกว่า

โดยรถไฟสาย yamanote จะวิ่งผ่านสถานีดังต่อไปนี้ (รายละเอียดแต่ละสถานี จิ้มที่ชื่อสถานีได้เลยนะคะ)

Shinagawa เป็นสถานีที่เป็นชุมทางรถไฟหลายสายหลายยี่ห้อ รวมทั้ง ชินกันเซน (Shinkansen)

Ōsaki ที่สถานีนี้มีอีกสองสายรถไฟที่มาเชื่อม คือ Saikyō Line และ Shōnan-Shinjuku Line

Gotanda สถานีมีรถไฟผ่านสามสาย คือ yamanote line , Toei Asakusa Line และ Tokyu Ikegami Line

Meguro สถานีมีรถไฟผ่านสี่สาย คือ yamanote line , Tokyu Meguro Line, Tokyo Metro Namboku Line และ Toei Mita Line

Ebisu สถานีมีรถไฟผ่านสี่สาย คือ yamanote line Shōnan-Shinjuku Line Saikyō Line และ Hibiya Line

Harajuku ถ้าเป็นรุ่นเดียวๆกับเอวิ (30+) สมัยเด็กต้องเคยอ่านการ์ตูนที่กล่าวถึงฮาราจูกุเป็นแน่ ย่านนี้เป็นย่านวัยรุ่นค่ะ มีของแนว ๆ ขายมากมาย ต่อให้อายุเท่าไหร่ถ้าใจยังเป็นวัยสะรุ่นอยู่พลาดไม่ได้ที่ต้องมา

ปล. ในซอย Takeshita (Takeshita street) มีเครปอร่อยชื่อดัง สุดซอยมีราเม็งเจ้าดัง (แต่เอวิยังไม่เคยชิมนะ)

Yoyogi สถานีโยโยหงิ เป็นสถานีในย่านชิบุยา (สามารถเดินจากฮาราจูกุ ผ่าน โยโยหงิ ทะลุชิบุย่าได้ ถ้าเดินไหว แต่ก็ไกลเหมือนกัน) นอกจากสายยามาโนเตะแล้วยังมีสาย Chūō-Sōbu Line และ Toei Ōedo Line ผ่านอีกด้วย

Shinjuku เป็นสถานที่ยอดฮิต ซึ่งใครที่มาเยือนโตเกียวแล้วเกือบทุกคนต้องมา เป็นย่านที่ขายสินค้าหลากหลาย เสื้อผ้า อุปกรณ์อิเลคโทรนิกส์ต่างๆ ย่านกลางคืน คาบูกิโช (Kabuki-cho) ก็อยู่ละแวก ชินจูกุ นี้ รวมทั้งเป็นชุมทางรถไฟหลายสาย รวมทั้ง ชินกันเซน(Shinkansen) และโอดาคิว (Odakyu) ทำให้นักท่องเที่ยวหลายคนนิยมที่จะหาที่พักในย่านชินจูกุ เพราะสามารถเดินทางโดยรถไฟในแบบต่าง ๆ ได้โดยสะดวก

Shin-Ōkubo เป็นย่านไทยสมัยก่อน แต่ตอนนี้กลายเป็นย่านเกาหลีค่ะ มีร้านเกาหลี อาหารเกาหลี เยอะ ถ้าใครมาหาของเกี่ยวกับดาราเกาหลี มาย่านนี้จะมีค่ะ

Takadanobaba สถานีมีรถไฟผ่านสามสาย คือ yamanote line , Seibu Shinjuku Line และ Tokyo Metro Tōzai Line

Mejiro สถานีมีรถไฟผ่านสายเดียว คือ yamanote line อยู่ใกล้ Gakushuin University อีกด้วยนะคะ

Ikebukuro สถานีมีรถไฟผ่านหลายสาย ทั้ง JR และ Tokyo Metro สามารถไปห้าง Seibu ได้ที่ทางออก ด้านตะวันออก

Ōtsuka สถานีมีรถไฟผ่านสายเดียว คือ yamanote line

Sugamo ที่สถานีนี้มีเสื้อผ้าสำหรับผู้สูงวัย ชื่อ Jizō-dōri (地蔵通り เรียกกันเล่น ๆ ว่า ฮาราจูกุวัยทอง สถานีมีรถไฟผ่านสองสาย คือ yamanote line และ Toei Mita Line

Komagome สถานีมีรถไฟผ่านสองสาย คือ yamanote line และ Tokyo Metro Namboku Line

Tabata สถานีมีรถไฟผ่านสองสาย คือ yamanote line และ Keihin-Tōhoku Line

Nishi-Nippori สถานีมีรถไฟผ่านสี่สาย คือ yamanote line , Keihin-Tōhoku Line , Nippori-Toneri Liner และ Tokyo Metro Chiyoda Line

Nippori ใครจะซื้อผ้า ของงานฝีมือ ย่านนี้มี แต่จริง ๆ ราคาไม่ถูกนะ เว้นแต่ใครอยากได้ผ้าลายญี่ปุ่น ๆ ไรงี้ค่ะ นอกจากนี้ย่านนี้ยังเป็นชุมทางรถหลายสายอีกด้วย

Uguisudani สถานีมีรถไฟผ่านสองสาย คือ yamanote line และ Keihin-Tōhoku Line

Ueno เป็นอีกสถานียอดนิยม ทีหลายคนมักไปเยือน โดยมักต่อสายรถไฟที่จะไป หรือมาจาก สนามบิน โดย Keisei Line (Skyliner) หรือไปช้อปปิ้ง ตลาด อาเมโยโกะ (Ameyoko cho) รวมทั้งเดินไปอีกหน่อยก้ไปทะลุย่าน อาซากุสะ หรือย่าน กัปปะบาชิ (Kappa bashi) ที่ขายอุปกรณ์เครื่องครัว

Okachimachi สถานีมีรถไฟผ่านสองสาย คือ yamanote line และ Keihin-Tōhoku Line ซึ่งสถานีนี้สามารถทะลุไปออกกลาง ตลาด อาเมโยโกะ (Ameyoko cho) ได้เลย

Akihabara ย่านอุปกรณ์เครื่องใช้ไฟฟ้า เกมส์ต่าง ๆ ใครชอบคีบตุีกตาที่นี่มีเพียบ

Kanda สถานีมีรถไฟผ่านสี่สาย คือ yamanote line , Keihin-Tōhoku Line , Chūō Line (Rapid) และ Tokyo Metro Ginza Line

Tokyo สถานีเก่าแก่สวยงามอายุร่วมร้อยปี และสามารถไปยังพระราชวังอิมพีเรียลได้

Yūrakuchō สถานีมีรถไฟผ่านสามสาย คือ yamanote line , Keihin-Tōhoku Line และ Tokyo Metro Yurakucho Line subway

Shimbashi สถานีนี้สามารถไปโอไดบะ (Odaiba) ได้ โดยเปลี่ยนไปขึ้นรถไฟสาย yurikamome ซึ่งเป็นรถไฟที่ไม่มีคนขับนะคะ

Hamamatsuchō สถานีมีรถไฟผ่านสามสาย คือ yamanote line , Keihin-Tōhoku Line และ Tokyo Monorail Haneda Airport Line ที่วิ่งผ่านสนามบินฮาเนดะ

Tamachi สถานีมีรถไฟผ่านสองสาย คือ yamanote line และ Keihin-Tōhoku Line โดยในละแวกสถานีนี้จะเป็นย่านโรงงาน

และ Shinagawa เป็นสถานีที่มาบรรจบเป็นวงกลม
หวังว่าบล๊อกนี้จะเป็นแนวทางมากไม่มากก็น้อยในการเที่ยวญี่ปุ่นนะคะ ถ้าสงสัยถามอะไร สามารถถามได้นะคะ จะพยามตอบเท่าที่ตอบได้ ตามประสาคนชอบเที่ยวญี่ปุ่นจ้า

สอบถามHoneynutเพิ่ม บางคนถามไปที่เพจ มันไม่เด้งโชว์เลยค่ะ ส่งมาที่ หลังไมค์ หรือที่เฟส จะง่ายกว่านะคะ

อ่านแล้วชอบ กดตรงกำลังใจ ให้ด้วยนะคะ จะมีโฆษณาขึ้นมา

ขอบคุณค่ะ

แมวเข้าบ้าน !! แมวใครกันนะ

น้องเป็นผู้หญิงค่ะ ณ จุดนี้

อยู่ดี ๆ นางก็เดินเข้าบ้านมา เดี๋ยวนะ อันนี้ไม่ใช่บ้านแกนะ เดินมาหาร้องเมี๊ยว ๆ ด้วย ไป ๆ มา ๆ ล้มแผละ

อ้าว ถ่ายวีดีโอสิคะ รออะไร

ภาพถ่ายจากผู้ชายคนหนึ่ง ตอนที่ 2 เมืองไทย

ในตอนที่ 2 นี้เป็นภาพในประเทศไทยล้วน ๆ นะคะ

ดอกทานตะวันที่ไหนสักแห่ง

แมวแม่ลูกข้างทาง น่าจะมีเจ้าของ เพราะมีปลอก

ทะเลสวยที่ไหนกันนะ

สุดตรงนี้แล้วไปไหนต่อ

ดอกไม้ที่ชายหาด

ผลไม้ไทย

ปลาที่ตกได้ (ตัวอย่างใหญ่ ป๊าดดดดด)

ภาพถ่ายจากผู้ชายคนหนึ่ง ตอนที่ 1 ทำอาหาร

ฉันได้รู้จักผู้ชายชาวปากีสถานคนหนึ่ง ที่ใช้ชีวิตอยู่ในหลายประเทศ และนี่คือภาพถ่ายธรรมดา ๆ ที่อาจเล่าเรื่องราวได้ไม่มากก็น้อยจากเขาค่ะ
(ทุกภาพถ่ายได้รับการอนุญาตจากเขาแล้ว)

เขาเตรียมทำอาหารอะไรสักอย่าง ที่ต้องใส่มะเขือเทศ และมะนาวฝานบาง

เจียวหอม

เปิดมีดดดดดดดดดดดดดด เอ๊ย! เปิด หม้ออออออออออออ

เอาข้าวลงก่อน ตามด้วยมะเขือเทศ มะนาว

อันนี้คืออะไรสักอย่าง Corn vinegar? ใส่เข้าไปด้วย ปรุงรส (มืออิชั้นเอง นางแบบ)

ใส่เนื้อสัตว์ที่คั่วพอสุก แล้วปิดด้วยข้าว (ที่หุงแล้ว)

ผ่านไปชั่วโมงครึ่ง คลุกค่ะ

จัดใส่จานแล้วก็จะเป็นแบบนี้………….

ข้าว Briyani เขาทำเอง ข้าว Briyani ก็คือข้าวหมกนั่นแหละค่ะ ถ้าใส่ไก่ ก็ข้าวหมกไก่ ถ้าใส่เนื้อก็ข้าวหมกเนื้อ แต่คนปากีทำ จะออกมันกว่า ข้าวที่ใช้จะเป็นข้าว Basmatic ซึ่งมีลักษณะเรียวยาวกว่าข้าวไทย

ไม่สงสัยแล้วหละว่าทำไมถึงเรียกข้าวหมกไก่ ก็หมกกันเป็นชั่วโมงขนาดนั้น

ในตอนต่อไปก็จะเป็นภาพต่าง ๆ จะมาเล่าให้ฟังต่อนะคะ

ชาบูกู Shabuku เออนั่นแหละ

มีโอกาสได้ไปทาน “ชาบูกู” (shabuku) สาขา MRT สะพานพระนั่งเกล้า ค่ะ เรื่องของเรื่องก็คือว่า เอวิเกิดความอยากกินชาบูมากมาย แต่ตอนที่อยากกิน อยู่แถวนนท์ค่ะ (ถ้าใครที่อ่านมานาน จะทราบว่าบ้านอยู่รามอินทรา แต่ทำงานแถวนนท์) อยากกินขนาด โพสในเฟสเลยว่า……….

แล้วก็มีคนมาเม้นพอสมควร แต่ก้ว่างไม่ตรงกันมั่งอะไรมั่ง แล้วเมื่อไหร่จะได้กินกันล่ะเนี่ย

และแล้วก็มีเหยื่อหลงมา………..

เนื่องจากเหยื่อบอกว่าเคยนั่งรถผ่าน เห็นร้านนี้ร้านใหม่ ไปลองกัน

ร้านอยู่แถว ๆ สะพานพระนั่งเกล้า (ฝั่งเซ็นทรัลรัตนา) ถ้ามาจากแครายให้ไปกลับรถใต้สะพานพระนั่งเกล้า พอกลับมา ให้เลยแยกที่จะไปสนามบินน้ำนิดนึง ร้านอยู่ซ้ายมือ

อื้อหือ ป้ายร้าน ชัดเจนมาก

ด้านหน้าร้านค่ะ

มันจะมีสองราคานะคะ ราคาแรก 279 ไม่มีกุ้ง ปลาหมึก ไม่มีเนื้อวัว

อันนี้ 379 (เกือบสี่ร้อยแนะ ฮือ) มีเนื้อวัว กุ้ง ปลาหมึก ปลา

เอวิสั่งชุด 379 นะคะ อยากทานเนื้อ

น้ำจิ้ม มา!

น้ำซุปมา !

ในส่วนของน้ำซุป เอวิเลือก ซุปชาบูกู กับซุปสาหร่าย

อาหารเสริฟไวมาก (ก็มันยังไม่ปรุงนี่เนอะ) น้ำยังไม่เดือดเลยแต่หิวๆๆ

ก็สั่งกันมาเรื่อย ๆ นะ

รูปมีไม่มากค่ะ แต่จริง ๆ แล้วเรากินกันเยอะมาก

ส่วนเครื่องดื่มต้องสั่งต่างหาก อีก 39 บาท มีเอส น้ำเปล่า ชามะนาว ชาเขียว พันช์ เติมสลับได้ตลอด

ขอบอกว่าซุปชาบูกูนี่แจ่มจริง อร่อยถูกใจ อาหารก็สด(วันที่ไปนะ วันอื่นไม่รู้—เคยบอกบางร้านของสด คนตามไปกินบอกไม่สดซะงั้นก็มี บางร้านนะ)

ตอนหลังเพิ่งทราบว่ามีน้ำจิ้มพอนสึ (ในเมนูไม่มี) ขอได้นะคะ

ตบท้ายด้วยไอศกรีม รวมในบุฟเฟต์ด้วย ถ่ายไม่ทัน เพราะกินไวมาก ขอบอกว่าไอศกรีมชาเขียวอร่อยมาก

ก็ขอจบมื้อนี้ไปแล้วแบบ อิ่มผสมหนาว กับหน้าหนาวกลางเดือนมกรา เมื่อวันที่23 มกรา 2559 นะคะ

(อันนี้ถ่ายเช้าวันหลังกินชาบู มิน่าล่ะตอนกินชาบูนี่สะท้านเลย)

Blossom Honey Anti-Aging Facial Mask ใช้ดีจึงบอกเพื่อน!!

icon_honeymask

ขอบอกเลยว่าซื้อมาเพราะชื่อมันแท้ ๆ และมันเป็นน้ำผึ้ง แล้วก็ไม่ได้อะไรกับน้ำผึ้งมากไปกว่า ชอบกิน !?!

จริง ๆ ตัวนี้ได้มาเนื่องจากส่วนตัวแล้วเอวิชอบไปเดินร้านสมุนไพร ร้าน Organic อะไรอย่างงี้ค่ะ คุณเจ้าของร้านก็เชียร์ตัวนี้สุด ๆ ก็เห็นราคาไม่แพง (กระปุกเล็กที่ซื้อมา 20 กรัม 120 บาท)

ส่วนตัวเอวิเองต้องบอกก่อน ว่าเป็นคนไม่ได้ดูแลผิวพรรณอะไรเลย กลับบ้านมาก็สลบเหมือดเถือดแล้ว ผสมขี้เกียจ ล้างเครื่องสำอางออกให้หมดแล้วนอนเลย

ส่วนผสม มี น้ำผึ้ง สารสกัดจากทับทิม ขิง อโลเวร่า ฯลฯ แต่เปิดฝามาที่มีกลิ่นนำมาเลยคือ น้ำผึ้ง (อืม มีใส่น้ำหอมด้วย แต่อยู่ตัวท้ายๆ)

เปิดฝามา กลิ่นน้ำผึ้งหอมเชียวววววว
เอวิซื้อขนาด 20 กรัมมานะคะ ไม่รู้เหตุใด ครีมมันไปอยู่ข้าง ๆ แฮะ ในรูปนี่ยังไม่ได้จิ้มนะคะ

เนื้อครีม แน่นหนักเชียวค่ะ เวลาทาลงไปบนผิว เหมือนทาครีมหนา ๆ แต่ไม่มันไม่ลื่นนะคะ

พอปาด ๆ ไป หาบวืบลงผิวไปเลย สัมผัสดูบนผิว เหมือนทาแป้งแห้ง ๆ ยังไงนะ เหมือนทาครีมสโนว์สมัยก่อน (บ่งบอกอายุกันเลยทีเดียว) แต่ครีมสโนว์จะมันกว่านะคะ (จำครีมสโนว์ได้ แม่ทาให้ทุกหน้าหนาว เกลียดกลิ่นมันมาก 55) เนื้อหนักแบบนั้นเลย

จากคำแนะนำ เขาให้ทาหนา ประมาณ 1-2 มิลลิเมตร ทิ้งไว้อย่างน้อย 30 นาทีแล้วล้างออกด้วย น้ำสะอาด ใช้พอกสัปดาห์ละ 3-4 ครั้ง

สรรพคุณที่เขาโฆษณา : ช่วยกระชับและลดขนาดรูขุมขน ฟื้นฟูผิวที่หย่อนคล้อยให้กลับมาเต่งตึงกระชับ ลดริ้วรอย

เอวิพอกไว้ประมาณ 20-30 นาทีนี่แหละ (เอาจริง ๆ คือทาไม่ถึง มิลหรอก มันเปลือง) แล้วล้างออก ตอนจะล้างเอามือถูใบหน้าดู (ไม่แนะนำอาจทำให้หน้าเหี่ยว) พอถูแล้วครีมมันหลุดออกมาเหมือนขี้ไคลน่ะค่ะ แต่ก้ไม่ได้ถูจนออกมาหมดนะคะ ก็เขี่ย ๆ ดู (กลัวหน้าเหี่ยวเหมือนกัน ถูมาก) จากนั้นก็เอาน้ำล้างออก

โอ้โห หน้านุ่มมากอ่ะ

บอกตรง ๆ ไม่คิดว่าหน้าจะนุ่มได้ แต่อย่างที่บอกค่ะ เป็นผิวที่ขาดการบำรุงมา

ส่วนตัวคิดว่าผลที่ได้ ใกล้เคียงกับ Origins Drink Up™ Intensive Overnight Mask แต่ Origins เนื้อจะบางกว่า ซึ่ง origins เป้นมาสก์ข้ามคืนนะคะ และที่สำคัญ ราคาไงคะ Origins 100 ml 1400 บาท (เคยแอบเห็นตัวทดลองมีขาย ๆ กัน 300 บาท ถ้าจำไม่ผิด 30ml) บอกเลยว่าปีใหม่กะจะไปสอยชุดมาสก์ของ Origins ซะหน่อย ที่มันรวมสามหลอด น่าจะประมาณสองพันน่ะค่ะ แต่มาเจอตัวนี้ก่อน

……………. เหอ เหอ เหอ……………

หลังล้างหน้าเสร็จ ก็ไม่ทำอะไรค่ะ นอนกลิ้งไปกลิ้งมาตอนบ่าย จะหลับก็ไม่หลับ ห้าโมงเย็นไปหาอะไรกินดีกว่า หยิบแป้งตรางูมาทาหน้า (พฤติกรรมนี้ไม่แนะนำอีกเช่นกัน แบบว่าอะไรเสี่ยง ทำหมด!!) เฮ้ย……… หน้าเนียนมาก ทาแป้งได้ลื่นมากค่ะ

สรุปว่าพอใจที่ซู๊ดดดดดด เดี๋ยวคืนนี้พอกอีก (เขาให้พอกสัปดาห์ละ 2-3 ครั้งไม่ใช่เรอะ

)

ข้อดี : หอมมาก ชอบมาก หน้านุ่มมาก

ข้อเสีย : เวลาจะใช้แล้วมันต้องสั่ง หรือต้องไปซื้อที่ร้านประจำ ไม่มีขายทั่วไป มันไม่ทันใจเจ๊

ซื้อต่อไหม : ซื้อต่อ ชัวร์

**รีวิวต่าง ๆ นี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ ผลที่ได้ขึ้นอยู่กับสภาพผิวของแต่ละคน และความพึงพอใจที่แตกต่างกัน ขอให้ใช้วิจารณญาณในการจับจ่ายนะคะ
ที่มารีวิว ก็เพื่อรวบรวมข้อมุลในสิ่งที่ตัวเองเคยใช้ และแบ่งปันประสบการณ์ค่ะ

ซื้อที่ไหน !! ลืมบอก ปกติเอวิซื้อที่ร้าน Natural House วงวียนพระราม 5 ค่ะ ที่ร้านเขาส่งไปราณีย์ได้ (ขอบอกคุณส้มและน้องปุ๋ยที่เป็นเจ้าของร้านน่ารักมาก) หรือที่ผู้ผลิต Blossom Honey เขาก็ส่งไปรษณีย์เช่นกันค่ะ
อ๋อ……. จะฝากเอวิซื้อ เดี่ยวคิดค่าหิ้วด้วยนะคะ ดีไหม อิอิ

ทริปอดีต Japan(s.1) ตอน 11 ไปก่อนนะแล้วมาใหม่ way to home + สรุปทริป

ทริปนี้ที่มาเล่าให้ฟัง จัดว่าเป็นทริปเจาะเวลาหาอดีตค่ะ เป็นทริปที่เกิดขึ้นในปี 2006 ค่ะ เป็นสิบปี ดูแล้วมันอาจจะไม่มีอะไรใหม่ แถมตอนนี้คนไปเที่ยวญี่ปุ่นกันเยอะมาก วีซ่าก็ไม่ต้องทำ แต่ก็อยากจะเก็บความทรงจำนี้ไว้ ว่าญี่ปุ่นครั้งแรกของเราเป็นยังไง

17 May 06
ออกจากบ้าน 6 โมงเช้า เดินทางไปสนามบินด้วย Airport Lemousine bus เช่นเคย ไปขึ้นที่ชินจูกุค่ะ

เครื่องออกจากสนามบินนาริตะประมาณ 10 โมง เลยต้องรีบไปแต่เช้า เพราะจากชินจูกุไปสนามบินก็ประมาณ 1 ชั่วโมง ขึ้นรถบัสเที่ยวหกโมงครึ่ง (เที่ยวแรก หกโมง)

ตั๋วรถ

ระหว่างอยู่บนรถก็ถ่ายรูปได้อีกนิดหน่อยค่ะ

หอคอยโตเกียว

เคยแต่อ่านจากการ์ตูน วันนี้ได้มาเห็นใกล้ยังงี้ ดีใจสุด ๆ

ระหว่างทางก็หลับเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากตื่นแต่เช้า ถึงสนามบิน แหะ ๆ น้ำหนักไม่ให้เกิน 20 โล เราล่อซะ 19.1 เฉพาะโหลดใต้เครื่องนะ ไม่นับที่ถือ แถมเริ่มมีปัญหา คือว่าขากลับเนี่ยเราต้องต่อเครื่องที่ฮ่องกงกลับเหมือนขามา แต่มีรายงานข่าวพายุจะเข้าฮ่องกง ไม่รู้ว่าพอเราไปถึงฮ่องกงแล้ว เราจะ ได้ขึ้นจากฮ่องกงกลับกรุงเทพหรือไม่ แต่ในที่สุด ก็ยืนยันว่าน่าจะออกจากฮ่องกงได้ไม่มีปัญหา ก็เลยโอเค พอผ่านขั้นตอนเรียบร้อย เข้าไปด้านใน Duty free ของญี่ปุ่น ของไม่มากอย่างที่คิดแฮะ คือเมืองไทยใหญ่กว่ามาก เลยหมดอารมณ์ซื้อ ไปนั่งรอหน้าเกทดีกว่า

ได้กลับบ้านแล้ว

หน้าเกทที่นาริตะ

ไม่นานก็ได้ขึ้นเครื่องค่ะ ไม่รู้ยังไงเกิดหลับ ตื่นมาอีกทีเครื่องขึ้นไปแล้วไม่รู้ตัวเลย พอดีแอร์มาเสริฟอาหาร กินๆๆๆ แล้วดูทีวี แล้วหลับต่อ พอใกล้ถึงฮ่องกง เครื่องสั่นมาก ตกหลุมอากาศบ่อยครั้ง เมฆดำเต็มไปหมด

- Instagram ของ Honeynut
- Pola diary ไดอารี่ของนักเดินเล่น
- ว่านน้ำ
- ทำดีช้อป ขายปลาเค็ม ปลาสีเสียด
- Rilak Pamko
- HearbeatIvy

ขอบคุณ Graphic สวย ๆ จาก

อ่านแล้วชอบ กดตรงกำลังใจ ให้ด้วยนะคะ จะมีโฆษณาขึ้นมา

ขอบคุณค่ะ

TheHoneynut

Recent Posts

Archives

Categories

Toy Box

Recent Comments

Have time?